Historia naszego domu

Usytuowany w lesie na północnym brzegu jeziora, na terenie nazywanym obecnie Kolonią Smużyny. Jest to zespół obiektów złożony z dwóch dużych gmachów, jednego mniejszego budynku i budynku gospodarczego. Zespół zaprojektowany jako sanatorium dla kobiet zaczęto budować w 1906 roku, a prace ukończono w 1912 roku. Otwarcie sanatorium prowadzonego przez diakonisę ze zgromadzenia Salem, nastąpiło w 1910 roku. Zespół przeznaczony dla 120 osób i założony na obszarze 2 ha składał się z dwóch budynków sanatoryjnych i domu dla ogrodnika i maszynistów. W pierwszym budynku mieściły się biura i mieszkanie przełożonej oraz kuchnia, jadalnia, łaźnia i pokoje pensjonariuszek.
W drugim budynku znajdowały się sypialnie oraz sala gimnastyczna.

Wokół domów założony został park, a cały zespół był ogrodzony wysokim płotem z dwoma wejściami. Pierwsze w formie szerokiej bramy i furty dla pieszych znajdowało się na wprost wjazdu na teren zespołu, drugie wejście znajdowało się od strony jeziora. Na terenie parku stał pawilon, a nad jeziorem urządzona była przystań z pomostem i pawilonami na łodzie. Sanatorium funkcjonowało do 16 marca 1945 roku. Następnie zajęte zostało przez wojska rosyjskie.
Obecnie mieści się tu Dom Pomocy Społecznej.
Z dawnego zespołu pozostały 2 budynki sanatoryjne, dom mieszkalny oraz garaż. Ogrodzenie, bramy, pawilony i przystań uległy zniszczeniu.
Zatarte zostało także rozplanowanie parku. Zachowane budynki posadowione na fundamentach z kamieni granitowych zbudowane są z cegły ceramicznej. Część elewacji pozostawiona jest w cegle, a część jest otynkowana. Wszystkie budynki są podpiwniczone, dwukondygnacyjne, przykryte wysokimi dachami naczółkowymi. Do charakterystycznych cech architektury zespołu należą; wykonane w konstrukcji ryglowej szczyty, zróżnicowane formy dachów i wysokie kominy. Dekoracyjnie rozwiązane są również drewniane werandy przyległe do obu budynków sanatoryjnych. Zespół z uwagi na interesujące założenie, ciekawe formy architektoniczne i piękne otoczenie kwalifikuje się do objęcia go ochroną konserwatorską.

W kolejnej odsłonie historia Domu przy ul. Piłsudskiego.

UWAGA!!!

W najbliższym czasie umieszczone zostaną również wspomnienia, dotyczące naszego domu (Prewentorium), po zakończeniu II WOJNY ŚWIATOWEJ.